ผนังประจัน คือ

• เยื่อที่กั้นกลางช่ออก

• ผนัง     ผะหฺนัง น. ฝาที่ก่ออิฐถือปูน, ฝาทึบที่โบกปูน, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ผนังถ้ำ.
• นัง     นาง
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประจัน     ก. กั้นเป็นส่วนสัด เช่น ฝาประจันห้อง; ประชัน, ประเชิญ, เผชิญ, เช่น หันหน้าประจันกัน; เรียกไม้ที่ใช้ค้ำแคมเรือที่เบิกได้ที่แล้วเพื่อไม่ให้หุบว่า
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จัน     น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Diospyros decandra Lour. ในวงศ์ Ebenaceae ผลสุกสีเหลือง หอม กินได้, ชนิดลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียก
• ผนังประจันที่เป็นผนังเยื่อระหว่าง 2 โพรง    ผนังกั้น ผนังแบ่ง
• ซึ่งประจันหน้ากัน    ซึ่งตรงข้ามกัน ซึ่งหันหน้าเข้าหากัน ซึ่งเผชิญหน้ากัน
• เรื่องประจําวัน    เรื่องปกติ เรื่องทั่วไป
• ช่างประจบ    สอพลอ ประจบประแจง ประจบสอพลอ
• เชิงประจักษ์    อย่างอาศัยการสังเกต ซึ่งได้จากประสบการณ์หรือการทดลองมากกว่าทฤษฎี
• ประจุบัน    น. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).
• ประจําถิ่น    พื้นบ้าน ท้องถิ่น พื้นเมือง
• ประจําวัน    ปกติ สามัญ รายวัน เป็นรายวัน ทุกวัน แต่ละวัน ที่เกิดขึ้นตามปกติทุกวัน