ผลัวะ คือ
ผฺลัวะ
ว. อาการที่ผลุนผลันเข้าไปหรือออกมาอย่างรวดเร็ว เช่น เปิดประตูผลัวะเข้าไป; เสียงดังอย่างเอาดินปาพุ่มไม้หรืออย่างเสียงนกเขาที่บินออกจากพุ่มไม้.
- ผล น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
- วะ ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
- ภาวะที่ไร้ผล การทำให้ปราศจากเชื้อ การทำให้เป็นหมัน การเป็นหมัน ภาวะที่ปราศจากเชื้อ
- เสียงดังผลัวะ เสียสาดกระเด็น
- อวัยวะที่ให้กำเนิดผล การให้กำเนิดผล
- เกิดเสียงดังผลัวะ เกิดเสียงสาดกระเด็น
- ผลิ ผฺลิ ก. เริ่มงอกปริออกมา, เริ่มแตกดอกออกใบ, เช่น ดอกไม้ผลิ ใบไม้ผลิ.
- ผลี ผะลิน, ผะลี ว. มีผล. (ส.).
- ผลุ ผฺลุ ว. เสียงดังอย่างเสียงของอ่อนน่วมตกลง เช่น มะละกอสุกหล่นลงมาดังผลุ.
- ผลู ผฺลู น. ทาง. (ข.).
- เกี่ยวกับหรือมีผลต่ออวัยวะภายใน เกี่ยวกับอวัยวะภายใน เป็นสัญชาตญาณ
- กวะ กะวะ (กลอน) ว. (ราว)-กะว่า, (ราว)-กับว่า, เช่น นกกระจอกทำรังราวกวะไม้. (จารึกวัดโพธิ์).
- จั๊วะ ว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จ๊วก ก็ว่า.
- ฉวะ ฉะวะ (แบบ) น. ร่างสัตว์หรือคนที่ตายแล้ว, ซากศพ. (ป.; ส. ศว).
- ชีวะ ชีวะ- น. ชีพ, ความเป็นอยู่; พระพฤหัสบดี เช่น ชีววาร. (ป., ส.).