ผลิกศิขรี คือ

• -สิขะรี
  น. เขาแก้วผลึก คือ เขาไกรลาส. (ป. ผลิก + ส. ศิขรี).

• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลิ     ผฺลิ ก. เริ่มงอกปริออกมา, เริ่มแตกดอกออกใบ, เช่น ดอกไม้ผลิ ใบไม้ผลิ.
• ผลิก     ผะลิกะ- น. ผลึก. ( ป. ).
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ศิขร     -ขอน น. ยอด, ยอดเขา, ภูเขา, ใช้ว่า ศิงขร หรือ ศีขร ก็มี. ( ส. ).
• ศิขรี     สิขะ- น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือ ศิงขรี ก็มี. ( ส. ศิขรินฺ).
• ขรี     ขฺรี ดู สักขี ๒ .
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• ผลิกศิลา    น. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).
• ผลึกศิลา    หินผลึก
• ขรุขระ    ขฺรุขฺระ ว. เป็นปุ่มเป็นแง่, ไม่เรียบราบ.
• ขรม    ขะหฺรม ว. เอ็ดอึง, แซ่, (ใช้แก่เสียง).
• ขรัว    ขฺรัว น. คำเรียกภิกษุที่มีอายุมาก หรือที่บวชเมื่อแก่ หรือฆราวาสผู้เฒ่า. ว. เรียกคนที่มั่งมีว่า เจ้าขรัว.
• ขริบ    ขฺริบ ก. ตัดเล็มด้วยตะไกรเป็นต้น.
• ขรึม    ขฺรึม ว. มีอาการนิ่งอย่างตรึกตรอง.