ผสมปนเปกัน คือ

• คละเคล้ากัน
  เบ็ดเตล็ด
  ต่างๆ นานา

• ผสม     ผะ- ก. รวมกันเข้า. ( ข. ผฺสํ).
• ผสมปนเป     ปนกันยุ่ง
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• ปน     ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
• ปนเป     ว. ปนกันยุ่งจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร.
• เปก     ๑ ว. เสียงดังอย่างเสียงเคาะไม้. ๒ น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยทางเหนือ ตรงกับเลข ๕, เขียนเป็น เบิก ก็มี.
• ปก     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ซึ่งไม่ผสมปนเป    บริสุทธิ์ ซึ่งไม่มีการปรุงแต่ง
• สิ่งที่ผสมปนเป    เมดเล่ย์
• ที่ปนเปกัน    หลากหลาย คละกัน ที่ผสมกัน
• สิ่งที่ปนเปกัน    สิ่งที่ผสมกัน
• ผสมกันเป็น    รวมกันเป็น
• การทําให้ปนเปกัน    การคลุกเคล้า การผสมเข้าด้วยกัน
• การปนเปกัน    การรวมกัน ความหลากหลาย การผสม

• ชั้นวางถุงเท้าไว้ข้างในผสมปนเปกันนิดหน่อย
• แมตต์ผ้าโพลีเอสเตอร์ผสมปนเปกันมินิที่มีประจุบวกเส้นด้าย
• แต่นายเอาเรื่องต่างๆมาผสมปนเปกันไม่ได้
• ปรากฎว่ามันเป็นอะไรที่ผสมปนเปกัน
• โพลีเอสเตอร์สองโทนผ้าไมโครไฟเบอร์ผสมปนเปกันด้วยเส้นด้ายประจุบวก
• อดีตกับปัจจุบันมันผสมปนเปกัน
• ทุกคนยังคงผสมปนเปกัน
• อย่าจัดผสมปนเปกันล่ะ