ผองโย่ง คือ
"ผองโย่ง" อังกฤษ"ผองโย่ง" จีน
- ผอมสูง
ยาวเหยียด
ยาวเล็ก
สูงโงนเงน
- ผอง ว. ทั้งปวง, ทั้งหมด.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- โย ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
- โย่ง ว. ลักษณะที่สูงกว่าปรกติ เมื่อเคลื่อนไหวดูประหนึ่งว่าโยกเยกไปมา เช่น สูงโย่ง.
- โป้งโย้ง ว. โป้งโล้ง.
- กลองโยน ดู ทะแยกลองโยน.
- ผอมสูง สูงยาว สูงชะลูด ผองโย่ง ยาวเหยียด ยาวเล็ก สูงโงนเงน
- โยงโย่ ก. ยงโย่.
- ทั้งผอง ว. หมดด้วยกัน.
- ทะแยกลองโยน น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ซึ่งใช้ทำนองเพลงทะแยมาบรรเลงอย่างเพลงเรื่อง และต้องตีกลองหน้าทับกลองโยนเลียนวิธีการตีกลองชนะในกระบวนแห่ในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราสถลมารค ปี่ชวามักเป่าเพลงทะแยกลองโย
- ร้องโยนยาว ก. ออกเสียงร้องบอกลาก ๆ ช้า ๆ และยาวอย่างพวกฝีพายเรือพระที่นั่งบอกจังหวะ.
- ผอมแห้ง ว. ผอมมากจนแทบไม่มีเรี่ยวแรง.
- ผู้ที่สนับสนุนการปกครองโยยคนชั้นสูง สมาชิกของชนชั้นสูง
- ผอ. ผู้อํานวยการ
- ยงโย่ ก. กิริยาที่นั่งยอง ๆ หรือยืนขยับตัวขึ้น ๆ ลง ๆ ก้ม ๆ เงย ๆ ไม่เป็นระเบียบ, โยงโย่ ก็เรียก.