ผะออบ คือ
- น. ชื่อโรคนกเขามีอาการน้ำออกทางปากทางจมูก.
- ผะ ๑ ใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ. ๒ ใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ผ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ผะผก ผะผ่อง ผะผ้าย ผะผ่าว
- ออ ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
- อบ ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
- ผะอืดผะอม กลืนไม่เข้าคายไม่ออก คลื่นเหียน คลื่นไส้ พะอืดพะอม พิพักพิพ่วน
- กระออบ ว. มีกลิ่นหอม. (ข. กฺรอูบ).
- กะออม น. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ยาชัน รูปคล้ายกระบุง ไม่มีคอ ใช้ใส่น้ำ, กระออม กัลออม หรือ กะละออม ก็ว่า.
- ชะออก กําจัด ขจัด ขัดเงา ขัดอย่างแรง ขัดให้สะอาด ถูอย่างแรง ถูให้สะอาด ล้างออก
- ละออ งาม
- ละออง น. สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นผงเป็นฝอยละเอียดยิบ เช่น ละอองฝน ละอองน้ำ ละอองฟาง ละอองข้าว; ฝ้าขาวที่ขึ้นในปากเด็กเล็ก ๆ เมื่อไม่สบาย เช่น เด็กท้องเสียลิ้นเป็นละออง.
- ประอบ (กลอน) น. ผอบ.
- เผะ ว. เผละ.
- โผะ ว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.
- กระออม ๑ ดู โคกกระออม. ๒ (กลอน) น. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ยาชัน รูปคล้ายกระบุง ไม่มีคอ ใช้ใส่น้ำ เช่น สรงสนานน้ำทิพย์สิบกระออม. (คาวี), กะออม กัลออม หรือ กะละออม ก็ว่า.
- ผละออก v. ออกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน flee (from) คำตรงข้าม: เข้าหา, เข้าใกล้ ตัวอย่างการใช้: เธอเพ่งมองเข้าไปในความมืดสลัวอยู่ครู่หนึ่งก็ผละออกมา
- แกะออก เปิดออก ดึงออก แคะ แงะออก แซะออก แก้ คลาย เปิด แกะ ปลด
มือถือ