ผะ คือ

• ๑
  ใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ.
  ๒
  ใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ผ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ผะผก ผะผ่อง ผะผ้าย ผะผ่าว ผะผ้ำ.

• เผะ    ว. เผละ.
• โผะ    ว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.
• ผะอืดผะอม    กลืนไม่เข้าคายไม่ออก คลื่นเหียน คลื่นไส้ พะอืดพะอม พิพักพิพ่วน
• ปุปผะ    ปุบผะ น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).
• ผะดา    ก. ค้ำชู, จุน, ช่วย.
• ผะสา    น. ประสา.
• ผะออบ    น. ชื่อโรคนกเขามีอาการน้ำออกทางปากทางจมูก.
• ผะแคง    ว. ประดัง, คับคั่ง.
• โศผะ    (ราชา) น. ความบวม, ความพอง, โศถะ ก็ว่า. (ส. โศผ, โศถ).
• ชีผะขาว    ดู ชีปะขาว ๒ (๑).
• ช้างผะชด    น. ช้างต่อ.
• ร้อนผะผ่าว    รุ่ม ร้อนผ่าว
• ผอูน    ผะอูน น. น้องหญิง, โผอน ก็ว่า. (ข. บฺอูน).
• ผอวด    ผะ- ก. อวด.
• ผอมโซแบบหนังติดกระดูก    หัวโบราณ ใจแคบ
• ผอมโซ    ว. ผ่ายผอมเพราะอดอยาก.

• บางทีคุณอาจจะไม่เชื่อผม แต่ ผะ ผมก็ยังคิดถึงคุณ
• ผะ ผมออกไปเที่ยวกับผู้ชายที่ผมไม่เคยชอบเลยสักนิด
• เพราะคุณจะไม่ผะอืดผะอมเมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
• เพราะคุณจะไม่ผะอืดผะอมเมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
• ผะ-ผมจะต้องขึ้นให้การเป็นพยานในศาล สัปดาห์หน้า
• ผะ-ผมหมายถึงเธอจะทักทายเรายังไงตอนเธอมาที่นี่ ?
• ผะผมแค่จะมาเอาเครื่องมือ แล้วผมจะไม่มารบกวนคุณอีก
• ผะ ผม ผมคิดว่าผมรุ้ว่าที่นี่กำลังเกิดอะไรขึ้น
• รู้ไหม ผะ-ผมไม่เคยมีเด็กคนไหนฟาร์ม ที่ฉลาดขนาดนั้นเลย
• ผะ ผู้หญิงงี่เง่านั่น ทำไมยิ้มให้ฉันตลอดเลย ?