ผากแผ้ง คือ
- ผา น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
- ผาก ๑ ว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท, ในคำว่า แห้งผาก. ๒ น. ชื่อไผ่ชนิด Gigantochloa hasskarliana Backer ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม
- เนื้อแผ่นบางๆ ที่ถูกตากแดดให้แห้ง เนื้อแดดเดียว
- ฉากแข็ง น. ฉากตั้ง.
- ตากแห้ง 1) v. ทำให้แห้งด้วยการผึ่งแดด ตัวอย่างการใช้: คุณยายเอาปลาหมึกไปตากแห้ง 2) adj. ที่แห้งจากการผึ่งแดด ตัวอย่างการใช้: เขาชอบกินปลาหมึกตากแห้ง โดยเฉพาะที่ขายที่หนองมน 3) v.
- ปากแข็ง ว. พูดยืนยันหรือเถียงอย่างดื้อดันไม่ยอมจำนนข้อเท็จจริง.
- ปากกาปากแหลมสมัยก่อนที่ใช้เขียนบนแผ่นขี้ผึ้ง ท่อรังไข่ เข็มจานเสียง เข็มนาฬิกาแดด เข็มวาดภาพ แกนดอกไม้
- แผดเผา v. ฉายแสงกล้า , ตัวอย่างการใช้: แสงแดดแผดเผาตะกร้าพลาสติกจนสีหม่นไป
- หมากแข้ง (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะเขือพวง, ต้นมะแว้ง. (ดู มะเขือพวง).
- หมากแห้ง น. หมากที่ตากแห้งเพื่อเก็บไว้กินนาน ๆ.
- อิฐที่ตากแห้ง ผนังดิน สิ่งปลูกสร้างที่ก่อด้วยอิฐ
- เนื้อตากแห้ง เนื้อแห้ง เนื้อแห้งเพ็มมิกัน เนื้อแผ่น
- ปึกแผ่น ว. ที่ตั้งอยู่ด้วยความมั่นคง, มีหลักฐานมั่นคง.
- ผาดผัง ก. ไปเร็ว, แล่นเร็ว.
- ผายผัง ก. ไปเร็ว, วิ่งเร็ว.