ผูกเป็นเงื่อน คือ

• ผูกให้แน่น
  มัด
  ล่าม
  ผูก
  รัด

• ผูก     ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ,
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เงื่อน     ๑ น. เชือกหรือเส้นด้ายเป็นต้นที่ผูกกันเป็นปม เช่น เงื่อนกระทกหรือเงื่อนกระตุก คือเงื่อนที่ผูกแล้วกระตุกออกได้ง่าย เงื่อนตาย
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ผูกเงื่อน    ขมวด ผูก ผูกโบ หยุด จับ กุม กํา คว้า ฉก ฉกฉวย ฉวย มัด ยั้ง ยึด รวบรัด เกาะกุม
• ผ่อนหนักเป็นเบา    (สำ) ก. ลดความรุนแรงลง, ลดหย่อนลง.
• เงื่อนเป็น    เงื่อนตาย
• หักเงินเดือน    ตัดเงิน ตัดเงินเดือน หักเงิน
• แลกเป็นเงิน    ขึ้นเงิน
• ผู้ถอนเงิน    ผู้เซ็นเช็ค
• ผิวเป็นมันเงา    ความแววาว
• ที่เป็นเงื่อนไข    ที่ต้องมีคุณสมบัติ
• ผ้ากันเปื้อน    n. ผ้าสำหรับคลุมส่วนหน้าของร่างกายโดยผูกไว้กับเอว เพื่อป้องกันสิ่งสกปรกเปื้อนเสื้อผ้าที่สวมอยู่ ตัวอย่างการใช้: พวกพนักเสริฟอยู่ในชุดสีฟ้าพร่างสว่างสวยคาดทับด้วยผ้ากันเปื้อน clf.: ผ
• แลกเป็นเงินสด    เปลี่ยนเป็นเงินสด
• ผู้ถอนเงิน ลิ้นชัก    ผู้ดึง ผู้ลาก สิ่งที่ลาก

• ข้าจะจับเจ้าผูกเป็นเงื่อน !