ผูกเวร คือ

• v.
  เอาใจไปติดพันแน่นกับความพยาบาทหรือความปองร้ายต่อผู้อื่น
  ,
  , ชื่อพ้อง: จองเวร
  ตัวอย่างการใช้: ผู้ใดผูกเวรต่อกัน ผู้นั้นจะได้รับความทุกข์ไปตลอดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

• ผูก     ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ,
• เวร     ๑ น. ความพยาบาท, ความปองร้าย, บาป, เช่นเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร; คำแสดงความรู้สึกเดือดร้อนเพราะกรรมหรือชะตากรรมของตนในอดีต เช่นเวรของฉันแท้
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• เด็กเวร    เด็กเปรต เด็กแสบ
• ผู้จองเวร    ข้าศึก ปรปักษ์ ศัตรู ไพริน ไพรี
• ลูกเวรลูกกรรม    น. ลูกที่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียอกเสียใจ หรือได้รับความเดือดร้อน.
• เวรี    น. คนจองเวรกัน, ศัตรู. (ป.; ส. ไวรี).
• กุเวร    -เวน น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจำทิศอุดร, ท้าวเวสวัณ หรือ ท้าวเวสสุวัณ ก็เรียก. (ป., ส.).
• ก่อเวร    ทําเวร ทําเวรทํากรรม ผูกเวร สร้างเวร
• ทำเวร    ก. ผลัดเปลี่ยนเวรกันทำงาน โดยเฉพาะทำความสะอาดห้องเรียนของนักเรียน; ก่อเวร, ผูกเวร, ทำเวรทำกรรม ก็ว่า.
• ทําเวร    อยู่เวร เข้าเวร ก่อเวร ทําเวรทํากรรม ผูกเวร สร้างเวร
• ผลัดเวร    กะ ผลัด รอบ เวร
• รับเวร    ก. เข้ารอบผลัดกันรับหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.
• ริเวรา    ดิเอโก ริเวรา
• สิ้นเวร    ก. สิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป เช่น เมื่อเขามีชีวิตอยู่ มีภาระมากหรือเจ็บป่วยทรมาน ตายไปก็ถือว่าสิ้นเวรสิ้นกรรม, หมดกรรม หมดกรรมหมดเวร หมดเวร หรือ หมดเวรหมดกรรม ก็ว่า; (ปาก) ตาย.