ผูกใจโกรธ คือ

• คุมแค้น
  ถือโกรธ

• ผูก     ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ,
• ผูกใจ     ผูกจิต
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• โก     พี่
• โกรธ     โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ผู้โกรธเคือง    สิ่งที่ขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ำ เรือยนต์ขนาดใหญ่
• โกรธา    โกฺร- (กลอน) ก. โกรธ.
• กริ้วโกรธ    กริ้ว มาระ โกรธ โกรธา โกรธเคือง โกรธแค้น โมโห เคือง
• ขึ้งโกรธ    ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
• ถือโกรธ    ก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.
• โกรธขึ้ง    ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.
• โกรธง่าย    ใจร้อน แสนงอน ใจน้อย เคืองง่าย คับอกคับใจ ดื้อรั้น มีอารมณ์ฉุนเฉียว อารมณ์บูดบึ้ง อารมณ์ร้าย อารมณ์ไม่ดี อ่านยาก ขี้โมโห หุนหันพลันแล่น ฉุนเฉียว โกรธเร็ว เจ้าอารมณ์ อารมณ์เสีย โมโหง่าย กระเง้ากระงอด
• โกรธจัด    v. การขุ่นเคืองใจอย่างแรงหรือไม่พอใจอย่างรุนแรง , , , ชื่อพ้อง: โกรธมาก, โมโห, ขุ่นเคือง ตัวอย่างการใช้: เขาโกรธจัดจนอาจหักคอคนที่ทำให้เขาโกรธได้
• ผู้มีใจโลเล    สิ่งที่แกว่งหรือสั่น เครื่องมือแกว่งหรือสั่น