ผู้ขับรถยนต์ คือ

• ผู้เดินทางโดยรถยนต์
  ผู้ขับเครื่องยนต์

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ขับ     ข้อความเพิ่มเติม ผู้ขี่ สัตว์ที่ใช้ขี่ ส่วนที่ปรับปรุง ผู้นําทาง
• ขับ     ๑ ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น
• ขับรถ     v. บังคับรถยนต์ให้เคลื่อนไป ชื่อพ้อง: ขับ, ขับขี่ ตัวอย่างการใช้: วินัยขับรถไปตามถนนนี้เป็นประจำทุกวัน
• ขับรถยนต์     ขับรถ
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รถ     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• รถยนต์     น. ยานพาหนะที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ ตามปรกติมี ๔ ล้อ มีหลายแบบหลายชนิดเรียกชื่อต่าง ๆ กันตามความมุ่งหมายที่ใช้เป็นต้น เช่น รถเก๋ง รถบรรทุก
• ยนต์     น. เครื่องกลไก, เครื่องจักรที่ให้กำเนิดพลังงานหรือทำให้วัตถุเคลื่อนที่. ( ป. ยนฺต; ส. ยนฺตฺร).
• คนขับรถยนต์    โชเฟอร์
• บริษัทรถยนต์    บริษัทรถ บริษัทยานยนต์
• รถยนต์บรรทุก    รถบรรทุก
• เกี่ยวกับรถยนต์    เคลื่อนไหวไปด้วยเครื่องจักร
• ภาษีรถยนต์    n. เงินที่รัฐเรียกเก็บจากผู้ที่มีรถยนต์อยู่ในครอบครอง
• ยางรถยนต์    ยางนอก นมที่แข็งตัว ยางล้อรถ วงล้อรถ ยางรถ

• นายปาร์ค ผู้ขับรถยนต์เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ