ผู้ค้าขาย คือ

• คนทําธุรกิจ
  คนขาย
  คนค้าขาย
  พณิช
  พ่อค้า
  คนขับรถบรรทุก
  ชาวสวนที่ปลูกพืชผักส่งตลาด
  ผู้มีกิจการรถบรรทุก
  ผู้เร่ขาย
  ผู้ใช้ของแลกของ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ค้า     พ่อค้า เจ้าของร้าน ผู้ขาย คนขายของ คนค้าขาย ผู้จําหน่าย พนักงานขายของ
• ค้า     ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
• ค้าขาย     ก. ทำมาหากินในทางซื้อขาย.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาย     ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
• ผู้ค้าขายเกี่ยวกับเรือ    ผู้ชำนาญทางเรือ
• คําขาด    คําสั่งสุดท้าย คําเตือนครั้งสุดท้าย
• ค้าขายเกินกําลัง    ทําค้าขายเกินความสามารถ
• ชีผ้าขาว    ดู ชีปะขาว ๒ (๑).
• ค้าขายสิ่งผิดกฎหมาย    ลักลอบค้า
• คนค้าขาย    ผู้ขาย คนขาย ผู้จําหน่าย พ่อค้า ผู้ค้าขาย พณิช คนขายของ พนักงานขายของ ผู้ค้า
• สาขาย่อย    สาขา สาขาสํานักงาน
• ค้าขายสินค้าที่แลกเปลี่ยนกัน    จำนวน 10
• คําขานรับ    คําตอบรับ

• พวกมันติดต่อกลุ่มผู้ค้าขายยาเสพติดที่นี่หรือยัง ?
• ผู้ค้าขายส่งจากเหล็กชุบสังกะสีแบบไม่มีรอยต่อ
• ผู้ค้าขายส่งของเด็กอ่อนตุ๊กตายัดไส้ถึง
• ข้ามาแล้วจะสนับสนุนผู้ค้าขายในตลาดเอง
• ผู้ชายคนนี้เป็นคนรับผิดชอบกลุ่มผู้ค้าขายยาเสพติดที่นี่ครับ
• ทีนี้ ดังเช่นผู้ค้าขายทุกคนบนโลกนี้
• เราได้คุยกับผู้ค้าขายละแวกนั้น
• ผู้ค้าขายส่งของปลอมและส่วนหล่อ
• ผู้ค้าขายในตลาดต้องจำไว้เสมอ
• แน่นอน . โดยปกติเรามีการออกแบบบรรจุภัณฑ์หลายแบบเพื่อให้ผู้ค้าขายชั้นเลือก