ผู้ชอบช่วยเหลือผู้อื่น คือ

• ผู้กล้า
  บุรุษที่กล้าหาญ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ชอบ     ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก,
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• ช่วย     ก. ส่งเสริมเพื่อให้สำเร็จประโยชน์; ป้องกัน เช่น ช่วยไม่ได้.
• ช่วยเหลือ     ก. ช่วยกิจการของเขาเพื่อให้พร้อมมูลขึ้น.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลือ     เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• ผู้อื่น     pron. สรรพนามบุรุษที่ 3 ใช้เรียกผู้ที่ไม่ใช่ตัวเอง ตัวอย่างการใช้: ไม่ใช่เฉพาะตัวเขาที่เดือดร้อน แม้แต่ผู้อื่นก็ต้องพลอยลำบากไปด้วย
• อื่น     ว. นอกออกไป, ต่างออกไป.
• คนชอบช่วยเหลือผู้อื่น    คนดี
• ความชอบช่วยเหลือคนอื่น    การกระทำหรือการพูดที่กล้าหาญ การชอบเอาอกเอาใจสตรี ความกล้าหาญ ความองอาจ ความอาจหาญ ความเป็นผู้กล้าหาญ
• ชอบช่วยเหลือคนอื่น    จีบผู้หญิงเก่ง มีลักษณะของอัศวิน เอาอกเอาใจสตรี
• การช่วยเหลือผู้อื่น    การกระทําที่เป็นมิตร การทําดีต่อผู้อื่น
• ที่ชอบช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์    ใจบุญ มีใจรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ใจบุญสุนทาน