ผู้ดุด่า คือ

• ผู้ว่ากล่าว

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ดุ     ก. ว่ากล่าวหรือทักท้วงด้วยความโกรธหรือไม่พอใจเพราะมีความผิดหรือไม่อยู่ในโอวาทเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า มีอันตรายมาก, มีคนเสียชีวิตมาก, เช่น
• ดุด     ก. กิริยาที่หมูเอาจมูกดุนดิน.
• ดุด่า     จับผิด ตําหนิ ว่ากล่าว พูดจู่โจม ดุ ด่า ด่่า ด่าว่า ต่อว่า คับแค้นใจกับ ติเตียน โกรธ โมโห เอาผิดกับ จ้องจับผิด ดุด่าว่ากล่าว โกรธจัด โกรธมาก
• ด่า     ก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.
• ผู้ดีเก่า    n. เรียกอ้างถึงผู้อยู่ในตระกูลสูงหรือมีสถานะสูงในสังคมเก่า , ตัวอย่างการใช้: ตระกูลนี้สืบเชื้อสายผู้ดีเก่าจากต้นตระกูลที่เป็นถึงขุนน้ำขุนนางในสมัยรัชกาลที่ 4
• ผู้ดูแลม้า    คนดูแลม้า ชายเลี้ยงม้า ชายเลี้ยงสัตว์ในคอก
• ผู้ที่ดีกว่า    ผู้ที่เหนือกว่า
• ผู้ดูแลสัตว์ป่า    คนดูแลสัตว์
• ผู้ไม่ดื่มเหล้า    ผู้ไม่เสพยา
• ผู้ดีจัด    n. ผู้ที่เคร่งครัดในมารยาทอันดีงาม
• ผู้ดูด    คนดูด
• ผัด    ก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีน้ำมันหรือน้ำเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด; ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อ
• ผิด    ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• ผุด    ก. โผล่, ทะลึ่งหรือสูงเด่นขึ้นมาปรากฏอยู่เหนือพื้นดินพื้นน้ำเป็นต้น เช่น ปลาผุด ตอผุด อย่าได้ผุดได้เกิด.