ผู้ไม่ดื่มเหล้า คือ

• ผู้ไม่เสพยา

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ดื่มเหล้า     ห้ามขายเหล้า ห้ามจําหน่ายสุรา
• ดื่ม     ก. กินของเหลวเช่นน้ำ.
• ดื่มเหล้า     v. กินของเหลวที่ทำให้เกิดอาการมึนเมา , , ชื่อพ้อง: กินเหล้า ตัวอย่างการใช้: พ่อฉันไม่ดื่มเหล้าเลยนะ สูบแต่บุหรี่อย่างเดียว
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหล้า     เล่า น. น้ำเมาที่กลั่นหรือหมักแล้ว.
• หล้า     น. โลก, แผ่นดิน.
• ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
• ดื่มเหล้าไม่หยุด    ดื่มเหล้ามากเกินไป
• ดื่มเหล้าหัวราน้ํา    ดื่มหนัก ดื่มเหล้าหนัก
• ต้มเหล้า    ทําเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ ทําเหล้า
• ผ่าเหล่า    ว. มีความประพฤติผิดไปจากเทือกเถาเหล่ากอ (ใช้ในทางไม่ดี), ผ่าเหล่าผ่ากอ ก็ว่า.
• ดื่มเหล้าจัด    เมา
• ผู้ล้มเหลว    ผู้พ่ายแพ้ ผู้สิ้นหวัง