ผู้ทะนงตัว คือ

• ผู้เห็นแก่ตัว

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะนง     ก. ถือตัว, หยิ่งในเกียรติของตัว, ใช้ว่า ทระนง ก็มี.
• ทะนงตัว     ก. ถือดีในตัวของตัว.
• นง     น. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• คนทะนงตัว    คนคุยโว คนอวดดี
• ความทะนงตัว    ความหยิ่งทะนง ความอวดดี ความเห่อเหิม ความโอ้อวด การถือตัว ความทระนง ความทะนง ความเย่อหยิ่ง อหังการ กระเป๋าถือเล็ก ๆ สำหรับใส่เครื่องสำอาง การไร้คุณค่า ข้ออุปมาแห่งจินตนาการ ความถือดี ความภูมิใจในตัว
• คนที่ทะนงตน    คนหลงตัวเอง คนอวดดี
• ทระนงตัว    ถือตัว ทะนงตัว หยิ่งยโส
• ความทะนงตน    ความภาคภูมิใจ
• ทะนงศักดิ์    ก. ถือดีในอำนาจของตัว.
• ความทะนง    ความเย่อหยิ่ง ความจองหอง ความยโส ความถือดี ความทระนง ความหยิ่ง การถือตัว ความทะนงตัว ความอวดดี กระเป๋าถือเล็ก ๆ สำหรับใส่เครื่องสำอาง การไร้คุณค่า ข้ออุปมาแห่งจินตนาการ ความภูมิใจในตัวเองมากเกินไป ค
• ซึ่งหยิ่งทะนง    ทะนงตัว หยิ่ง
• โลดทะนง    น. ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Trigonostemon reidioides (Kurz) Craib ในวงศ์ Euphorbiaceae เปลือกหอม ใช้ทำยาได้.