ผู้ทำหน้ามุ่ย คือ
- ผู้บุ้ยปาก
พันธุ์นกพิราบขายาวพันธุ์หนึ่ง
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- ผู้ทำ นักแต่งเพลงหรือดนตรี ผู้แต่ง
- ทำ ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
- ทำหน้า ปั้นหน้า ทำหน้าทำตา
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- หน้ามุ่ย adj. ทำหน้าบูดบึ้ง ชื่อพ้อง: บูดบึ้ง, หน้าบูดบึ้ง, หน้าหงิก, หน้างอ, หน้าหงิกหน้างอ, หน้าบูดหน้าบึ้ง, หน้าบึ้ง, ถมึงทึง คำตรงข้าม:
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- มุ ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
- มุ่ย ว. อาการที่ยิ้มไม่ออกเพราะไม่พอใจ (ใช้แก่หน้า) เช่น เขาถูกดุเลยทำหน้ามุ่ย.
- ผู้ทำหนังสือ เจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของรัฐ เลขาธิการ เลขานุการ โต๊ะเขียน
- ผู้ทำหน้าที่วัด ผู้ชั่งตาชั่ง ผู้ลอกเอาเกล็ดออก ผู้ลอกเอาเปลือกออก ผู้ใช้ไม้บรรทัดวัด สัตว์ที่ลอกคราบ
- ที่ทำหน้าที่ผิดปกติ ซึ่งไม่สมบูรณ์
- ทำหน้าที่ 1) v. ปฏิบัติงานประจำของตน ชื่อพ้อง: ปฏิบัติหน้าที่, ดำเนินการ, ปฏิบัติภารกิจ, ประกอบกิจ ตัวอย่างการใช้: มยุราทำหน้าที่เป็นพิธีกรของรายการสบายตามสไตล์มยุรา 2) v. ตัวอย่างการใช้:
- ทำหนังสือ เขียน
มือถือ