ผู้ทําหน้ามุ่ย คือ

• ผู้แสดงอาการทางสีหน้าด้วยการยื่นปากออกไป

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ทํา     ผู้กระทํา ผู้ลงมือ ผู้ผลิต ผู้สร้าง ผู้ก่อเหตุ นักคิดค้น นักประดิษฐ์ กรรตุ ผู้จัดการ ผู้ควบคุม ผู้ก่อตั้ง ผู้สถาปนา
• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําหน้ามุ่ย     แสดงอาการโกรธ
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• หน้ามุ่ย     adj. ทำหน้าบูดบึ้ง ชื่อพ้อง: บูดบึ้ง, หน้าบูดบึ้ง, หน้าหงิก, หน้างอ, หน้าหงิกหน้างอ, หน้าบูดหน้าบึ้ง, หน้าบึ้ง, ถมึงทึง คำตรงข้าม:
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุ่ย     ว. อาการที่ยิ้มไม่ออกเพราะไม่พอใจ (ใช้แก่หน้า) เช่น เขาถูกดุเลยทำหน้ามุ่ย.
• ผู้ทําหน้าที่แทน    ตัวแทน ผู้แทน
• ผู้ทำหน้ามุ่ย    ผู้บุ้ยปาก พันธุ์นกพิราบขายาวพันธุ์หนึ่ง
• ทําหน้าเยาะเย้ย    เย้ยหยัน ทําหน้าล้อเลียน พูดดูถูก ยิ้มเยาะ
• ผู้ทําหน้าที่ชี้ขาด    กรรมการ กรรมการตัดสิน ผู้ชี้ขาด ผู้ตัดสิน ผู้ทําหน้าที่ตัดสิน
• ผู้ทําหน้าที่ตัดสิน    กรรมการ กรรมการตัดสิน ผู้ชี้ขาด ผู้ตัดสิน ผู้ทําหน้าที่ชี้ขาด