ผู้ประสบผลสําเร็จ คือ

• ผู้ได้รับความสําเร็จ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประสบ     ก. พบ, พบปะ, พบเห็น.
• ประสบผล     บรรลุผล สําเร็จ ประสบความสําเร็จ ประสบผลสําเร็จ
• ประสบผลสําเร็จ     บรรลุ สัมฤทธิผล สําเร็จ เป็นผลสําเร็จ ทําให้สําเร็จลุล่วง บรรลุผล ประสบความสําเร็จ ประสบผล ประสบชัยชนะ มีผลสําเร็จ มีความก้าวหน้า
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• สบ     ก. พบ, ปะ, เช่น สบโชค สบตา สบเหมาะ ฟันบนสบฟันล่าง, ถูก, ต้อง, เช่น สบใจ สบปาก สบอารมณ์. น. บริเวณที่แม่น้ำตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปมาบรรจบกัน เช่น
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลสําเร็จ     การบรรลุเป้าหมาย ความสําเร็จ ผลสัมฤทธิ์ การบรรลุผลสําเร็จ การสําเร็จลุล่วง ประสิทธิผล ผลที่เกิดขึ้น การบรรลุผล
• สําเร็จ     ทําสําเร็จ ได้ผลสําเร็จ บรรลุ ประสบผลสําเร็จ สัมฤทธิผล ได้ผล เป็นผล เสร็จ ลุล่วง สําเร็จลุล่วง เสร็จสิ้น จบ จบสิ้น ยุติ สิ้นสุด บรรลุเป้าหมาย
• การประสบผลสําเร็จ    การบรรลุเป้าหมาย การประสบความสําเร็จ การสําเร็จ ความสําเร็จ
• ซึ่งไม่ประสบผลสําเร็จ    ซึ่งไม่ได้ผล
• ที่ประสบผลสําเร็จ    ที่ดีหรือเด่นเป็นพิเศษ
• อย่างประสบผลสําเร็จ    ได้ผล เป็นผลสําเร็จ