ผู้ปอกเปลือก คือ

• กรรมกรฟอกหนัง
  ผู้ถลกหนัง
  ผู้ไล่ต้อนปศุสัตว์
  พ่อค้าหนังสัตว์

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ปอก     กรรมกรเหมืองแร่กลางแจ้ง ผู้ถอด ผู้ถอน ผู้รื้อ ผู้ลอก ผู้เปลื้อง วัวนมที่กำลังจะหมดนม
• ปอ     ๑ น. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา (
• ปอก     ก. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้ เช่น หัวปอก พูดว่า หัวถลอก.
• ปอกเปลือก     v. เอาผิวนอกหรือเปลือกออก ชื่อพ้อง: ปอก ตัวอย่างการใช้: ฝักสะตอมีลักษณะเป็นฝักยาวสีเขียว เวลารับประทานต้องปอกเปลือกแล้วแกะเม็ดออก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• เปล     เปฺล น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ; เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล
• เปลือก     เปฺลือก น. ส่วนที่หุ้มนอกของสิ่งต่าง ๆ เช่น ต้นไม้ ผลไม้ หรือสัตว์บางอย่างมีหอยหรือฟองสัตว์เป็นต้น; ( ปาก )
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• ปอกเปลือกออก    ลอกเปลือกออก ปอกออก
• การปอกเปลือก    การลอกเปลือกด้วยสารเคมี
• คนปอกเปลือก    คนงานปอกเปลือกผักผลไม้
• ปอกเปลือกกล้วย    ปอก ลอกออก
• คนงานปอกเปลือกผักผลไม้    คนปอกเปลือก
• ปอเปลือกไม้    เปลือกไม้ ปอ ป่าน วาก