ผู้ปล้นสะดม คือ

• โจรสลัด
  โจร

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ปล้น     นักปล้น ผู้ชิงทรัพย์ ผู้แย่งชิง โจร
• ปล้น     ปฺล้น ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
• ปล้นสะดม     ( โบ ) ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.
• ล้น     ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่น น้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้ เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม. ว. ยิ่ง เช่น
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะดม     ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว, ใช้เข้าคู่กับคำ ปล้น เป็น ปล้นสะดม. ( ข. สณฺฎํ).
• ดม     ก. ใช้จมูกสูดกลิ่น, สูดเอากลิ่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ดอม เป็น ดมดอม หรือ ดอมดม.
• การปล้นสะดม    spoi การปล้น การแย่ง การขโมย การฉกชิง การชิงทรัพย์ ข่มขืน การโจรกรรม
• ของที่ปล้นสะดมมา    ของขโมย ของที่ปล้นหรือขโมยมา ของที่แย่งชิงมา ของโจร ช่วงชิงทรัพย์ ปล้นสะดม สิ่งที่ช่วงชิงมา
• ชอบปล้นสะดม    เกี่ยวกับอีแร้ง
• ลักษณะการปล้นสะดม    การกินสัตว์อื่นเป็นอาหาร การเบียดเบียน
• สิ่งของที่ปล้นสะดมมา    ของโจร
• ผู้ปลุกระดม    ผู้ก่อความไม่สงบหรือการทะเลาะวิวาท ผู้มีความกระฉับกระเฉงอย่างมาก ไม้หรือวัตถุที่กำลังติดไฟ นักปลุกระดม ผู้ก่อให้เกิดการจลาจล
• การปล้นสะดมในน่านน้ําทะเล    การกระทําที่เป็นโจรสลัด