ผู้มีปัญญา คือ

• นักปราชญ์
  ผู้รู้
  วิทวัส
  ผู้มีความรู้
  ผู้ฉลาด
  ผู้ชํานาญ
  ผู้รอบรู้
  วิทู
  ปราชญ
  ปัญญาชน

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• ปัญญา     น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
• ผู้มีปัญญาสูง    อำนาจในการคิดและหาความรู้ อำนาจในการเข้าใจเหตุผล
• ผู้มีสติปัญญา    นักปราชญ์ พหูสูต ผู้คงแก่เรียน
• ผู้มีสติปัญญาสูง    ปัญญาชน ผู้รอบรู้ ผู้มีความรู้
• ผู้มีเชาวน์ปัญญา    คนมีปฏิภาณ คนมีไหวพริบ
• ที่มีปัญญา    ที่มีสติปัญญา
• ปัญญานิ่ม    เซ่อ โง่
• ภูมิปัญญา    พูม- น. พื้นความรู้ความสามารถ.
• มีสติปัญญา    เฉลียวฉลาด รู้แจ้ง
• ที่มีสติปัญญา    ที่มีปัญญา
• ที่ไม่มีปัญญา    โง่ ที่ไร้สติปัญญา ที่ไม่มีสติปัญญา
• ที่ไม่มีสติปัญญา    โง่ ที่ไม่มีปัญญา ที่ไร้สติปัญญา
• ปัญญาวิมุติ    -วิมุด (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).

• เธอผ่านด่านผู้มีปัญญา แสดงว่าเธอมีความสามารถทางปัญญา
• ผู้มีปัญญา ผู้กล้าหาญ ผู้รักสงบ ผู้ซื่อสัตย์ ผู้เสียสละ
• ทริสต์ ไพรเออร์ ต้องยอมจำนนต่อผู้มีปัญญา
• นี่คือเครื่องแสกนประดิษฐ์โดยผู้มีปัญญา
• " สวรรค์ของคนเขลาคือนรกของผู้มีปัญญา "
• บุคคลผู้มีปัญญาสี่คนจากสองครอบครัว
• ซิม " ผู้มีปัญญา " สำเร็จเรียบร้อยแล้ว
• ทริส ฉันคิดว่าเธอควรไปที่กลุ่มผู้มีปัญญาและฆ่าเจนีนด้วยตัวของเธอ
• บอกความลับผมมั่ง ท่านผู้มีปัญญา
• เป้นผลงานผู้มีปัญญา