ปัญญาวิมุติ คือ
-วิมุด
(แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).
- ปัญญา น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
- วิ คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- วิมุต -มุด ก. พ้น, หลุดพ้น. ( ป. วิมุตฺต; ส. วิมุกฺต).
- มุ ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
- มุต มุดตะ- น. น้ำปัสสาวะ, น้ำเบา, เยี่ยว. ( ป. มุตฺต; ส. มูตฺร).
- มุติ มุ-ติ น. ความรู้สึก, ความเห็น, ความเข้าใจ. ( ป. ).
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- มีเชาว์ปัญญา ฉลาด ซึ่งมีหัวคิด ซึ่งมีไหวพริบ
- ที่มีเชาว์ปัญญา หัวไว ที่มีไหวพริบ ที่มีไหวพริบปฏิภาณ
- ผู้มีเชาวน์ปัญญา คนมีปฏิภาณ คนมีไหวพริบ
- ภูมิปัญญาชาวบ้าน n. ความรู้ความสามารถของชาวบ้านซึ่งเรียนรู้มาจากบรรพบุรุษหรือผู้มีความรู้ในหมู่บ้านในท้องถิ่นต่างๆ ภูมิปัญญาชาวบ้านเป็นเรื่องของการทำมาหากิน เช่น การจับปลา การจับสัตว์ การปลูกพืช การเลี้ยงสัตว
- ที่มีปัญญา ที่มีสติปัญญา
- ปัญญานิ่ม เซ่อ โง่
- ผู้มีปัญญา นักปราชญ์ ผู้รู้ วิทวัส ผู้มีความรู้ ผู้ฉลาด ผู้ชํานาญ ผู้รอบรู้ วิทู ปราชญ ปัญญาชน
- ภูมิปัญญา พูม- น. พื้นความรู้ความสามารถ.