ผู้เตือนภัย คือ

• ผู้แจ้งเตือน

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เตือน     ก. บอกให้รู้ล่วงหน้า, ทำให้รู้ตัว, ทำให้รู้สำนึก, ทักไม่ให้ลืม.
• เตือนภัย     1) v. แจ้งหรือบอกให้รู้ล่วงหน้าถึงภัยที่จะเกิดขึ้น , ตัวอย่างการใช้: ระบบอิเล็กทรอนิกส์นี้จะเตือนภัยให้แก่นักบิน
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นภ     นะพะ-, นบพะ- น. ฟ้า, หาว, อากาศ. ( ป. , ส. นภ, นภสฺ).
• ภัย     น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. ( ป. , ส. ภย).
• การเตือนภัย    การเตือน
• ไฟเตือนภัย    ไฟสัญญาณ
• สัญญาณเตือนภัย    ไซเรน เสียงหวอ ไฟฉุกเฉิน เสียงเตือน สัญญาณบอกเหตุ ʼหยุดʼ คำสั่งให้หยุด สัญญาณไฟจราจรสีแดง สัญญาณขอความช่วยเหลือ สัญญาณภัย
• อุปกรณ์เตือนภัย    ระบบรักษาความปลอดภัย
• หอคอยที่มีไฟเตือนภัย    กระโจมไฟ ประภาคาร
• ผู้มีประกันภัย    ผู้เอาประกัน ผู้ได้รับการประกันภัย
• ย้ําเตือน    บอก ย้ํา เตือน กระตุ้นเตือน
• ผู้รับประกันภัย    (กฎ) น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือใช้เงินจำนวนหนึ่งให้ตามสัญญาประกันภัย.