ผู้เป็นอุปสรรค คือ

• ผู้กีดขวาง

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นอุปสรรค     กั้น กีดกัน ขัดขวาง ขัดจังหวะ ขจัด ทำให้สิ้นโอกาศ ทำให้หมดข้อสง-สัย ทำให้เป็นไปไม่ได้ ป้องกัน ยับยั้ง รบกวน
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุป     pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
• อุปสรรค     อุปะสัก, อุบปะสัก น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. ( ส. อุปสรฺค; ป. อุปสคฺค);
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สรร     สัน ก. เลือก, คัด, เช่น จัดสรร เลือกสรร. ( ข. สรัล).
• สิ่งที่เป็นอุปสรรค    อุปสรรค สิ่งที่ขัดขวาง สิ่งที่ทําให้ล่าช้า
• อย่างเป็นอุปสรรค    อย่างกีดขวาง อย่างคัดค้าน อย่างเป็นสิ่งกีดขวาง
• เป็นอุปสรรคแก่    เป็นเครื่องกีดขวาง
• ช่วยให้ผ่านพ้นอุปสรรค    ทําให้รอดพ้น
• สถานการณ์ที่เป็นอุปสรรค    สิ่งกีดขวาง สถานการณ์ที่ยากลําบาก
• มีอุปสรรค    พบความยุ่งยาก