ผู้เสียเปรียบ คือ

• คนเสียเปรียบ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียเปรียบ     ก. เป็นรอง, ด้อยกว่า, เช่น คนซื่อมักเสียเปรียบคนโกง.
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• เปร     เปฺร ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.
• เปรียบ     เปฺรียบ ก. เอาสิ่งหนึ่งเข้ามาเทียบกับอีกสิ่งหนึ่งเพื่อให้เห็นว่าใกล้กัน เสมอกัน หรือผิดกัน, ถ้าเอามาเทียบกันดูแล้ว ฝ่ายที่มีภาษีกว่า เรียกว่า
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• ข้อเสียเปรียบ    อุปสรรค ข้อเสียหาย ความเป็นเบี้ยล่าง ความเสียหาย ความเสียเปรียบ ข้อด้อย
• คนเสียเปรียบ    ผู้เสียเปรียบ
• ความเสียเปรียบ    ข้อบกพร่อง ข้อเสีย อุปสรรค ข้อเสียหาย ข้อเสียเปรียบ ความเป็นเบี้ยล่าง ความเสียหาย การเป็นรอง การแพ้เปรียบ
• ทำให้เสียเปรียบ    ซึ่งเป็นภัยกับ ไม่เป็นผลดี
• ทําให้เสียเปรียบ    ทําให้เสียประโยชน์ ทําให้ล้มเหลว
• ผู้ได้เปรียบ    ผู้มีกำไร ผู้ได้รับ ผู้ได้กําไร ผู้ได้ชัยชนะ

• และกลายเป็นผู้เสียเปรียบ
• เมื่อทำให้คู่ต่อสู้ตกเป็นผู้เสียเปรียบ และบอบช้ำมาก อาจจะเป็นอันตรายมากยิ่งขึ้น