ผ่ายผอม คือ

• ว. ผอมไป.

• ผ่า     ก. ทำให้แยกออกจากกันตามยาวด้วยมีดหรือขวานอย่างผ่าฟืน, โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ทำให้แยกออก เช่น ผ่าฝี ผ่าปากม้า; แหวกเข้าไป เช่น ผ่าเข้าไป;
• ผ่าย     ( ปาก ) น. ข้าง.
• ผอม     ว. ร่างกายมีเนื้อน้อย, ซูบ, ตรงข้ามกับ อ้วน.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ผู้ที่ผอมโซ    คนผอมแห้ง
• ซูบผอม    1) v. ผอมลงไป, ซีดเซียวลงไปกว่าเดิม , ชื่อพ้อง: ผ่ายผอม, ซูบซีด ตัวอย่างการใช้: เขาซูบผอมลงไปมาก คงเป็นเพราะโรคร้ายที่เข้ามารุมล้อมเขา 2) adj. ที่ผอมลงไป, ที่ซีดเซียวลงไปกว่าเดิม
• ผอมลง    เล็กลง
• ผอมสูง    สูงยาว สูงชะลูด ผองโย่ง ยาวเหยียด ยาวเล็ก สูงโงนเงน
• ผอมโซ    ว. ผ่ายผอมเพราะอดอยาก.
• ผอมบาง    สเลนเดอร์ ซูบ ซูบผอม ผอม บอบบาง บาง แบบบาง เรียวเล็ก ซูบซีด ไม่ค่อยมีเนื้อ บางๆ ผอมแบบแข็งแรง ระหง ผอมเพรียว
• ผอมมาก    เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ผอมแห้ง บอบบางมาก แห้งกรอด บางมาก ผอมกะหร่อง หนังหุ้มกระดูก เหมือนผิวหนัง เหมือนเปลือก
• ผอมแห้ง    ว. ผอมมากจนแทบไม่มีเรี่ยวแรง.
• ผุยผง    น. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.
• ผอ.    ผู้อํานวยการ
• คนที่ผอมมาก    สัตว์ที่ผอมมาก

• นี่เป็นคำถามสำหรับผู้ทรงปัญญาที่มีแขนผ่ายผอม