ผุยผง คือ

• น. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.

• ผุ     ก. กร่อนอย่างฟันผุ, ร่วนหรือยุ่ย เช่น กระดูกผุ ไม้ผุ.
• ผง     น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
• เป็นผุยผง    เป็นจุณ เป็นผง
• โปรยผง    ทำให้เป็นฝุ่น ปัดฝุ่นออก
• ประกอบด้วยผง    ่บดเป็นผงได้ง่าย
• ผ่ายผอม    ว. ผอมไป.
• ผูกด้วยผ้าแถบ    คาดด้วยผ้าแถบ
• ขี้ผง    ว. เล็กน้อย, ไม่สำคัญ.
• ผงก    ผะหฺงก ก. ยกหัวขึ้นน้อย ๆ, ก้มหัวลงแล้วเงยขึ้นโดยเร็วแสดงอาการยอมรับหรือเห็นด้วย.
• ผงฟู    น. สารผสมชนิดหนึ่ง ซึ่งเมื่อเปียกน้ำหรือทำให้ร้อนจะให้แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือ โซเดียมไฮโดรเจนคาร์บอเนต มีสูตร NaHCO3 ปนแป้ง ผสมคลุกเคล้ากับสารอื่นซึ่งมักเป็นกรดทาร์ทาริก ม
• ผงม    ผะหฺงม ก. ประคบประหงม.
• ผงร    ผะหฺงอน ก. หงาย, ชูขึ้น, ทรงไว้, เช่น ข้าแต่พระผู้ผงรแผ่นแผ้ว. (ม. คำหลวง จุลพน); ชะเง้อขึ้น เช่น เสือผกผงร. (เสือโค). (ข. ผฺงาร).
• ผงะ    ผะหฺงะ ก. แสดงอาการชะงักงันหรือถอยไปข้างหลังเมื่อประสบเหตุการณ์ประจันหน้าโดยกะทันหันไม่ทันรู้ตัวหรือคาดหมายมาก่อน.
• ผง่าน    ผะหฺง่าน ว. ผงาด เช่น ทั้งอกไหล่ก็ผายผึ่งผง่านโง. (ม. คำหลวง ชูชก).
• เผง    ว. เสียงดังเช่นนั้น, โดยปริยายหมายความว่า แน่เทียว, ไม่ผิดพลาด, เช่น ตรงเผง ถูกเผง, เพะ ก็ว่า.

• จงรับไป ปีกที่สามารถทำลายดวงดาวให้แหลกเป็นผุยผง
• ภายในสิบนาทีผมจะระเบิด ศาลาว่าการให้เป็นผุยผง
• ห้วงอวกาศนี้จะทำให้ร่างของแกจะแหลกเป็นผุยผง
• เธอเล่าว่าดวงดาวระเบิดเป็นผุยผง แล้วยังไงนะ
• ใช่ แล้วเขาก็ยิงแซม เมอร์ลอตเป็นผุยผงเลยล่ะ
• ไม่งั้นผมจะทำให้โรงพยาบาลนี่แหลกเป็นผุยผง
• ซ่อมเหรอ มันไหม้เป็น ผุยผงไปแล้ว ซ่อมไม่ได้
• เราจะระเบิดสิ่งที่ยังเหลืออยู่ ข้างในยานนี่ให้เป็นผุยผง
• เราใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อกลายเป็นผุยผง
• มาถล่มปราสาททริคฮาร์ทให้กลายเป็นผุยผง