ฝังรกราก คือ

• ก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.

• ฝัง     ก. จมหรือทำให้จมลงไปจากระดับพื้นจนมิดทั้งหมดหรือมิดแต่บางส่วน เช่น ฝังศพ ฝังทรัพย์ ฝังเสา, ทำให้จมติดแน่นอยู่ในสิ่งต่าง ๆ เช่น ฝังเพชร ฝังลาย,
• รก     ๑ ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน,
• รกราก     น. ภูมิลำเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน; เชื้อสาย.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กราก     กฺราก ก. ตรงเข้าไปโดยเร็ว เช่น กรากเข้าไป. ว. รวดเร็ว เช่น น้ำไหลเชี่ยวกราก; เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไปว่า สวยกราก เช่น ข้าวสวยกราก
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราก     ๑ น. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน;
• ฝังรกฝังราก    ก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.
• ฝังราก    v. ตั้งถิ่นฐานประจำ ชื่อพ้อง: ตั้งรกราก, ตั้งหลักปักฐาน ตัวอย่างการใช้: ศิลปตะวันตกเข้ามาสู่ชีวิตความเป็นอยู่ของคนไทยและกำลังฝังรากลึกลงไปในสังคมและวัฒนธรรมไทย
• ตั้งรกราก    ตั้งถิ่นฐาน ตั้งหลักแหล่ง สร้างถิ่นฐาน ตั้งหลักปักฐาน ฝังราก ทําให้เข้ามาอาศัยอยู่ เข้ามาอาศัยอยู่ อาศัยอยู่ อาศัย เข้าไปอยู่อาศัย
• ผู้ตั้งรกราก    ผู้ชำระหนี้ ผู้ตั้งถิ่นฐาน ผู้แก้ปัญหา ลักษณะชี้ขาด ลักษณะเด็ดขาด ผู้อพยพ ชาวอาณานิคม ผู้จัดการ ผู้ชําระหนี้
• การตั้งรกราก    การตั้งถิ่นฐาน การตั้งหลักแหล่ง ตั้งภูมิลําเนา ชุมชน ถิ่นฐาน
• ตั้งรกรากใน    ตั้งถิ่นฐานใน
• ไปตั้งรกรากใหม่    อพยพไป
• การตั้งรกรากทางเกษตร    การตั้งถิ่นฐานในชนบท การตั้งรกรากใหม่ การอยู่ประจําที่

• เงื่อนไขที่เกี่ยวพันกันว่าใกล้หรือไกล มันเป็นไปได้สำหรับผู้หญิงที่ฝังรกรากอยู่ใกล้ครอบครัวเกินไป