ฝาหอยโข่ง คือ
- น. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง.
- ฝา น. เครื่องปิดภาชนะต่าง ๆ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝาหม้อ ฝาโอ่ง ฝาท่อ; ฝ้าหรือเยื่อที่จับอยู่ข้างบนของเหลวเช่นน้ำนมเป็นต้น;
- ฝาหอย กาบ กาบหอย เปลือกหอย
- หอ น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
- หอย น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (
- หอยโข่ง น. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- โข ( ปาก ) ว. มาก. (กร่อนมาจาก อักโข ซึ่งตัดมาจาก อักโขภิณี).
- โข่ง ๑ น. ชื่อหอยน้ำจืดกาบเดี่ยวในวงศ์ Ampullariidae เปลือกสีเขียวคล้ำ มีขนาดเท่าหัวแม่มือจนถึงกำปั้น เวียนเป็นวง ยอดสั้น วงสุดท้ายค่อนข้างกลม
- อวัยวะรูปหอยโข่ง n. อวัยวะรูปหอยโข่งทำหน้าที่รับฟังเสียง ตัวอย่างการใช้: ถ้าอวัยวะรูปหอยโข่งเสียก็จะทำให้ระบบการทรงตัวเสียไปด้วย
- หอยทากหรือหอยโข่ง ขนมปังยัดไส้รูปคล้ายหอยโข่ง คนที่กระทำอะไรช้า ๆ สัตว์ที่เคลื่อนตัวได้ช้า หอยทาก
- ขนมปังยัดไส้รูปคล้ายหอยโข่ง คนที่กระทำอะไรช้า ๆ สัตว์ที่เคลื่อนตัวได้ช้า หอยทาก หอยทากหรือหอยโข่ง
- ตีนเท่าฝาหอย (สำ) น. เด็กทารก.
- เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย (สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.
- หอยฝาเดียว หอยดินประเภทฝาเดียว หอยทากบก
- หอยสองฝา หอยกาบคู่ bivalvia lamellibranchia
มือถือ