ฝาเรือน คือ

• n.
  เครื่องกั้นด้านนอกหรือเครื่องกั้นแบ่งห้องของตัวเรือน ชื่อพ้อง: ฝากระดาน, ฝากั้นห้อง
  ตัวอย่างการใช้: เสียงดังแกรกกรากข้างฝาเรือนทำให้ฉันขวัญผวา
  clf.: ฝา

• ฝา     น. เครื่องปิดภาชนะต่าง ๆ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝาหม้อ ฝาโอ่ง ฝาท่อ; ฝ้าหรือเยื่อที่จับอยู่ข้างบนของเหลวเช่นน้ำนมเป็นต้น;
• เรือ     น. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด;
• เรือน     น. สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นและกั้นฝา มีหลังคาคลุม สำหรับเป็นที่อยู่, ที่อยู่; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง ดาวนกอยู่ในปล่อง หรือ ดาวอสิเลสะ
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เรือนฝากระดาน    น. เรือนเครื่องสับ.
• เจ้าเรือน    น. นิสัยซึ่งประจำอยู่ในจิตใจ เช่น มีโทสะเป็นเจ้าเรือน; (โหร) ดาวเจ้าของราศี.
• ฝาเสี้ยว    น. แผงฝาที่ประกอบขึ้นเพื่อใช้ปิดด้านสกัดของเรือนพะไลโดยเฉพาะ.
• เหย้าเรือน    บ้าน ที่อยู่อาศัย บ้านเรือน เรือน เหย้า
• แม่เจ้าเรือน    น. หญิงผู้ปกครองบ้านเรือน, แม่เรือน หรือ แม่เหย้าแม่เรือน ก็ว่า.
• ฝากเรียน    ฝากโรงเรียน
• ฝาหม้อน้ำ    ฝาหม้อน้ำรถยนต์
• เฝื่อนฝาด    ขื่น ฝาด เฝื่อน เจื่อน
• กาเรการ่อน    น. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
• คําเรียกเพื่อน    เพื่อน เกลอ
• ชนเผ่าเร่ร่อน    คนร่อนเร่ พวกร่อนเร่

• เรือนที่มีเสาค้ำและฝาเรือนเอนเข้าหากันเล็กน้อยดูสูงโปร่งขึ้น ลักษณะของสันหลังคาเรือนไทยอาจจะดัดแปลงมาจากรูปลักษณ์พญานาค
• วัดวาอารามและบ้านทรงไทยจะมีหลังคาลาดชันมีปลายงอนเชิดขึ้น สู่ท้องฟ้า ฝาเรือนทั้งสองด้านจะเอนเข้าหากันทำให้มีลักษณะสูงโปร่ง