พนาลี คือ

• น. แนวป่า. (ส. วนาลี).

• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• พนา     น. ป่า, พง, ดง, ( มาจาก พน เติมสระอา เช่น พนาดร = ป่าสูง พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ = แนวป่า, ราวป่า).
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาลี     ( แบบ ) น. หลอด, ก้าน, ลำ, ช่อง; ทะนาน, เป็นชื่อมาตราตวง. ( ป. นาฬี, นาลี).
• ลี     ก. ไป.
• พนาลัย    น. การอยู่ป่า, ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาลย).
• พนาด    น. เบาะสำหรับปูหลังช้างเพื่อออกป่า เช่น พรายพัสตร์พนาดพร้อม ภูษา. (ยวนพ่าย), ใช้ว่า พระนาด ก็มี.
• พนาดร    น. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี.
• พนาย    น. คำขุนนางผู้ใหญ่เรียกผู้ดีซึ่งอยู่ในบังคับตน.
• พนาวา    (กลอน) น. ป่า.
• พนาสัณฑ์    น. ราวป่า, แนวป่า, ทิวไม้, ป่าสูง, ป่าดง, วนาสณฑ์ หรือ วนาสัณฑ์ ก็ว่า.
• ตรีภพนาถ    น. ที่พึ่งแห่งภพ ๓, พระพุทธเจ้า, พระอินทร์, ใช้ทั่วไปถึงผู้อื่นด้วย เช่น กษัตริย์ ก็มี.
• พนาดอน    น. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี.
• พนาธวา    พะนาทะวา น. ทางป่า.
• พนานดร    พะนันดอน, -ดอน น. ระหว่างป่า, กลางป่า, ภายในป่า. (ป., ส. วนนฺตร).