พยักหน้ารับ คือ
"พยักหน้ารับ" การใช้"พยักหน้ารับ" อังกฤษ
- ผงกศรีษะรับ
แสดงอาการรับรู้
- พยัก พะยัก ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า.
- พยักหน้า ผงก ก้มศีรษะ ผงกศีรษะ ผงกหัว พยักพเยิด
- ยัก ๑ ก. อาการที่คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, ทำให้คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, เช่น ยักคิ้ว ยักไหล่ เดินก้นยักไปยักมา;
- กห กระทรวงกลาโหม
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- รับ ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
- การพยักหน้า การผงกศรีษะ
- หมวกหนีบ น. เครื่องสวมศีรษะแบบหนึ่ง ทำด้วยผ้าหรือสักหลาด รูปทรงคล้ายซองจดหมายอย่างยาว.
- การชกหน้า การตบ การตบหน้า
- การยกหนี้ การปลดหนี้ การยกเว้นภาษี การลดน้อยลง
- พย.บ. พยาบาลศาตรบัณฑิต
- พยับ พะยับ ว. ครึ้ม, มืดมัว, (ใช้แก่อากาศ) เช่น พยับฟ้า พยับฝน พยับเมฆ.
- หนักหนา ว. มากยิ่ง, ยิ่งนัก, ร้ายแรง, เช่นความผิดครั้งนี้หนักหนาทีเดียว อาจจะต้องถูกไล่ออกจากงาน, นักหนา ก็ใช้.
ประโยค
- ฉันคิดว่า ฉันจะสามารถยิ้มและพยักหน้ารับทุกสิ่ง
- พยักหน้ารับต่อหน้ากล้องแล้วต้องทำ ได้เวลาบอกลาแล้ว
- ไม่ เธอพูด แต่เราแค่พยักหน้ารับรู้
- เอาหล่ะตอนนี้ก็นั่งลงแล้วก็ยิ้มและก็พยักหน้ารับเวลารุ่นพี่พูดมา
- คนๆนั้นพยักหน้ารับทันที
- คาร์ลอส พยักหน้ารับสิ