พยักพเยิด คือ

• -พะเยิด
  ก. แสดงกิริยาหน้าตาพลอยรับรู้เห็นกับเขาด้วย, ไม่แสดงอาการให้ชัดเจนเป็นแต่พยักหน้า หรือทำบุ้ยใบ้ไม้มือเพื่อให้รู้.

• พยัก     พะยัก ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า.
• ยัก     ๑ ก. อาการที่คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, ทำให้คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, เช่น ยักคิ้ว ยักไหล่ เดินก้นยักไปยักมา;
• พเยีย    พะเยีย น. พวงดอกไม้. (ข. ภฺ).
• ยุพเยาว์    น. หญิงกำลังสาวสวย, นางงาม.
• เด็กพเนจร    ผู้ถลุง ผู้ทำให้สิ้นเปลือง ผู้ทำให้สูญเสียโดยเปล่าประโยชน์ ผู้ที่ไม่เอาถ่าย ผู้สิ้นเปลือง ผู้ใช้เงินอย่างสิ้นเปลือง
• ซักพยาน    ซักฟอกพยาน ฟอกพยาน
• หลักพยาน    น. เครื่องประกอบการพิสูจน์ ได้แก่พยานบุคคล พยานวัตถุ และพยานเอกสาร.
• เบิกพยาน    (กฎ) ก. นำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล.
• ไพเพิด    ก. ตะเพิด, ทำเสียงขับไล่.
• สุภาพเยือกเย็น    นุ่มนวล สุขุม
• เย็ด    (ปาก) ก. ร่วมประเวณี.
• เย๊ด    รวม เพศ
• ดอกพุด    ต้นพุด พุด
• นักพูด    n. ผู้ที่มีความสามารถด้านการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ ตัวอย่างการใช้: งานนี้ได้เชิญนักพูดที่มีชื่อเสียงมากมายมาร่วมงานด้วย clf.: คน
• ปากพูด    มุขบาฐ มุขปาฐะ