พรหมจาริณี คือ

• น. หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.).

• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรหม     พฺรม, พฺรมมะ- น. ชื่อพระเป็นเจ้าผู้สร้างโลกตามศาสนาพราหมณ์, เทพในพรหมโลก จำพวกมีรูป เรียก รูปพรหม มี ๑๖ ชั้น จำพวกไม่มีรูป เรียก อรูปพรหม มี ๔
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• พรหมจารี    น. ผู้ศึกษาปรมัตถ์, นักเรียนพระเวท; ผู้ถือพรตบางอย่าง เช่นเว้นเมถุนเป็นต้น, ในพระพุทธศาสนาหมายเอาผู้ตั้งอยู่ในธรรม มีเว้นจากเมถุนเป็นต้น เช่นภิกษุ; หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.; ส. พฺรหฺมจารินฺ).
• ที่ไม่ใช่พรหมจาร    ซึ่งเต็มไปด้วยกิเลสตัณหา ที่ไม่บริสุทธิ์
• สาวพรหมจารี    น. สาวที่ยังไม่มีสามี, หญิงที่ยังไม่มีระดู, เช่น ตามที่ถือกันว่า ผู้ซึ่งสำหรับกวนข้าวทิพย์นั้นต้องเป็นสาวพรหมจารี คือที่ยังไม่มีสามีนั้นประการหนึ่ง อีกนัยหนึ่งคือหญิงซึ่งยังไม่มีระดูกล่าวว่าเป็นพรหม
• หญิงพรหมจารี    หญิงที่ยังบริสุทธิ์ หญิงที่ไม่เคยร่วมเพศ หญิงที่ไม่ได้แต่งงาน ผู้หญิงสาว หญิงที่ยังไม่แต่งงาน
• เยื่อพรหมจารี    ความเป็นสาว เยื่อหรหมจารี
• เสียพรหมจารี    ก. ผ่านการร่วมประเวณีครั้งแรก (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียสาว ก็ว่า.
• การทำลายพรหมจารʼ    การดูหมิ่น การทำให้เปรอะเปื้อน การทำให้ต่ำช้า การล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์
• ความเป็นพรหมจารี    ความเป็นสาวบริสุทธิ์
• ซึ่งรักษาพรหมจารี    บริสุทธิ์ ปราศจากมลทิน สะอาดบริสุทธิ์
• ซึ่งสูญเสียพรหมจารี    ซึ่งตกลงมา ซึ่งถูกทำลาย ซึ่งถูกพิชิต ซึ่งล้มลง