พรหมสูตร คือ
- น. ด้ายที่สวมสะพายแล่ง เป็นเครื่องหมายของพราหมณ์, สายธุรำของพราหมณ์. (ส.).
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พรหม พฺรม, พฺรมมะ- น. ชื่อพระเป็นเจ้าผู้สร้างโลกตามศาสนาพราหมณ์, เทพในพรหมโลก จำพวกมีรูป เรียก รูปพรหม มี ๑๖ ชั้น จำพวกไม่มีรูป เรียก อรูปพรหม มี ๔
- สู ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
- สูต น. ผู้ขับรถหรือนายม้าต้น, สารถี. ( ป. , ส. ).
- สูตร ๑ สูด น. กฎสำหรับจดจำ เช่น สูตรคูณ สูตรคณิตศาสตร์; ส่วนประกอบที่กำหนดขึ้นในการปรุงยา อาหาร เครื่องดื่ม เป็นต้น. ( ส. ; ป. สุตฺต). ๒ สูด
- ตร หล่อ
- ตรีพรหม ตรีมูรติ
- พรหมบุตร น. พราหมณ์, ลูกพราหมณ์. (ส.).
- พรหมสี่หน้า พฺรม- น. ชื่อกระบวนมวยท่าหนึ่ง, ชื่อกระบวนรำท่าหนึ่ง.
- พรหมพักตร์ น. ยอดเครื่องสูงหรือยอดสิ่งก่อสร้างที่เป็นหน้าพรหม ๔ ด้าน.
- พรหมาสตร์ พฺรมมาด น. ชื่อศรเล่มหนึ่งของพระราม. (ส.).
- พรหม- พฺรม, พฺรมมะ- น. ชื่อพระเป็นเจ้าผู้สร้างโลกตามศาสนาพราหมณ์, เทพในพรหมโลก จำพวกมีรูป เรียก รูปพรหม มี ๑๖ ชั้น จำพวกไม่มีรูป เรียก อรูปพรหม มี ๔ ชั้น ตามคติพระพุทธศาสนา, ในบทกลอนใช้ว่า พรหมัน พรหมา พร
- พรหมา พฺรมมา น. พรหม.
- พรหมปุโรหิต น. พราหมณ์ชั้นสูง; ชื่อพรหมหมู่หนึ่งอยู่ในสวรรค์อันสูงกว่าชั้นพรหมปาริสัช; ชื่อคัมภีร์แพทย์ว่าด้วยต้นเหตุที่มนุษย์เกิด. (ส.).
- พรหมจักร น. จักรวาล; คำสอนของพระพุทธเจ้า. (ส.; ป. พฺรหฺมจกฺก).