พลุ่มพล่าม คือ

• พฺลุ่มพฺล่าม
  ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.

• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลุ     พฺลุ น. ดอกไม้เพลิงชนิดหนึ่ง บรรจุดินปืนในกระบอกไม้ไผ่ เมื่อจุดมีเสียงระเบิดดังคล้ายเสียงปืน,
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุ่ม     ว. ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
• พล่า     พฺล่า น. เครื่องกับข้าวชนิดหนึ่ง คล้ายยำ มักใช้เนื้อดิบ ทำให้สุกด้วยของเปรี้ยวเช่นมะนาว.
• พล่าม     พฺล่าม ว. เพ้อเจ้อ, เหลิงเจิ้ง, อาการที่พูดมากจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดซ้ำ ๆ ซาก ๆ ไม่รู้จักจบจนน่ารำคาญ.
• ล่า     ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา
• ล่าม     ๑ น. ผู้แปลคำพูดจากภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งโดยทันที. ๒ ก. ผูกโดยวิธีให้เคลื่อนย้ายได้บ้างในที่จำกัด เช่น ล่ามโซ่ ล่ามวัวล่ามควาย.
• กรามพลู    กฺรามพฺลู (โบ) น. กานพลู เช่น แห้วหมูพิชกรามพลูก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน). (เทียบ ทมิฬ กฺรามปู).
• ความพลาดพลั้ง    ข้อผิดพลาด ความบกพร่อง ความผิดพลาด
• ความพลิกแพลง    กลวิธี กลเม็ด ความยืดหยุ่น การปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ การผ่อนสั้นผ่อนยาว
• ความพลุกพล่าน    ความวุ่นวาย
• ความพลุ่งพล่าน    ความบ้าคลั่ง ความโกรธมาก
• ความพลิกผัน    ความตลบตะแลง
• ความพล่าน    การเคลื่อนไหวอย่างไม่เป็นระเบียบของบรรยากาศ การไหลทะลัก ความสับสนอลหม่าน

• ขอโทษนะคะ ฉันพูดพลุ่มพล่ามไปหน่อย