พอเหมาะพอควร คือ

• adv.
  อย่างเหมาะเจาะพอดิบพอดี
  ชื่อพ้อง: พอดี, พอประมาณ, พอสมควร, พอเหมาะพอดี
  ตัวอย่างการใช้: ลูกควรจะใช้อำนาจและเงินทองให้พอเหมาะพอควรแก่งาน

• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอเหมาะ     ก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหม     เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
• เหมา     ๑ เหฺมา ก. คิดเป็นจำนวนรวม เช่น รับเหมาเหมาผลไม้ทั้งเข่ง; หาความ เช่น อย่าเหมาว่าฉันผิดคนเดียว. ๒ เหฺมา ( ถิ่น-อีสาน ) น. เม้า คือ
• เหมาะ     ว. ดี เช่น ได้โอกาสเหมาะ, พอดี เช่น กำลังเหมาะ, สมควร เช่น โอกาสนี้ไม่เหมาะจะเข้าพบผู้ใหญ่, คู่ควร เช่น ๒ คนนี้เหมาะกัน.
• หมา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• พอควร     ว. พอสมควร.
• ควร     ควน ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• พอเหมาะพอดี    พอดี พอประมาณ พอสมควร พอเหมาะพอควร
• ความพอเหมาะ    ความพอดี ความพอประมาณ ความเหมาะสม การงด การละเว้น การสละสิทธิ์ ความพอเพียง ความเหมาะเจาะ การได้สัดส่วน
• อย่างพอเหมาะ    พอนําเสนอได้
• ดีพอควร    สะอาดสะอ้าน เป็นที่น่าพอใจ

• เช่นเดียวกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย สิ่งที่ให้ความสนุกสนานเมื่อทำอย่างพอเหมาะพอควรนั้นสามารถเป็นสิ่งที่อันตรายได้เมื่อทำมากเกินไป