พะพาน คือ
- ก. พ้องพาน เช่น อย่าให้ความชั่วมาพะพาน, พบปะ เช่น ไม่ได้พบปะพะพานมานาน, เกี่ยวพัน เช่น กิ่งไม้ยื่นมาระพะพาน.
- พะ ๑ น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า;
- พา ก. นำไปหรือนำมา.
- พาน ๑ น. ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด บางชนิดมีรูปทรงคล้ายจาน บางชนิดมีรูปทรงคล้ายขัน เชิงมีรูปร่างต่าง ๆ กัน
- ตะพาน น. สิ่งปลูกสร้างที่ทำสำหรับข้ามแม่น้ำลำคลองเป็นต้น บางทีทำยื่นลงไปในน้ำสำหรับขึ้นลง, โดยปริยายหมายความว่า สื่อเชื่อมโยง, สะพาน ก็ว่า.
- สะพาน น. สิ่งปลูกสร้างที่ทำสำหรับข้ามแม่น้ำลำคลอง เป็นต้น บางทีทำยื่นลงในน้ำสำหรับขึ้นลง, ไม้ที่ทอดระหว่างหัวเสาสำหรับรับคอสองของอาคารที่เป็นตึกโบราณ, โดยปริยายหมายความว่า สื่อเชื่อมโยง เช่น ตีสนิทกับน้อง
- พะพิง ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย, พะ ก็ว่า.
- คอสะพาน น. ส่วนของถนนที่ต่อกับเชิงสะพาน.
- ตะพานช้าง น. สะพานที่ทำแข็งแรงสำหรับให้ช้างข้ามในสมัยโบราณ.
- ตะพานหนู น. สะพานหนู.
- ทอดสะพาน ก. ใช้สื่อสายเข้าไปติดต่อทำความสนิทสนมกับผู้ที่ต้องการคุ้นเคย, แสดงกิริยาท่าทางเป็นทำนองอยากติดต่อด้วย.
- สะพานข้าม สะพานรถไฟ
- สะพานชัก น. สะพานที่สร้างให้ยกเก็บได้เมื่อไม่ต้องการใช้.
- สะพานช้าง น. สะพานที่ทำแข็งแรงสำหรับให้ช้างข้ามในสมัยโบราณ, ตะพานช้าง ก็ว่า.
- สะพานทุ่น น. สะพานชั่วคราวที่ใช้ทุ่นรองไม้กระดานเป็นต้นสำหรับข้ามแม่น้ำลำคลอง.
- สะพานท่อน้ำ ทางระบายน้ำ ท่อระบายน้ำ
มือถือ