พัดพาไป คือ

• ปลิวไป
  พัดจากไป
  หอบไป
  พัดออกไป

• พัด     น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
• พัดพา     v. เคลื่อนไหวไปหรือกระพือไปโดยอาศัยแรงลม ตัวอย่างการใช้: ฝนที่ตกอยู่ไกลๆ พัดพาเอาความเย็นและความชุ่มชื้นมากระทบตัวจนรู้สึกได้
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาไป     นําไป ขนไป ขโมยไป บรรทุกไป ลักพาไป นําไปส่ง นํา นําทาง ทางนําไปสู่ นําทางไป ชี้ทาง น้อมนํา ถูกพัดพาไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• พัดพาเอาไป    กวาดเอาไปด้วย
• ถูกพัดพาไป    พาไป
• ซึ่งพัดพาไปด้วยลม    ซึ่งกระจัดกระจายด้วยลม
• พูดพาดพิง    กล่าวถึง เอ่ยถึง
• พาไปสู่    นําไปสู่
• พูดพาลใส่    ข่มขู่
• พูดพร่ําไม่หยุด    พูดเรื่องไร้สาระ พูดเรื่อยเจื้อย
• นําพาไป    เป็นสื่อนํา
• พาเข้าไป    นําทางไป พาเข้ามา นําเข้าไป
• พาไปกับ    นําไปด้วย นําไปกับ

• โดนพัดพาไปถึงหน้าบ้านเด็กกำพร้าหลังหนึ่ง
• ความรู้สึกที่เหลืออยู่ถูกพัดพาไปกับสายลม
• มันอาจถูกน้ำพัดพาไปที่ไหนแล้วก็ได้
• ฉันเป็นสายลมนับพัน ที่พัดพาไป
• " ลมในทางฝั่ง พัดพาไปทางเรือ
• ~ ความโหยหาที่ถูกลมพัดพาไป ~
• และพื้นทรายที่ถูกพัดพาไป
• เธออาจจะโดนน้ำพัดพาไป
• สื่อกลางในการเชื่อมโยงสิ่งมีชีวิต การเปลี่ยนผ่านที่ช่วยพัดพาไปสู่การเจริญเติบโต
• กระแสน้ำได้พัดพาไป