พานแว่นฟ้า คือ

• น. พานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น ใบบนเป็นพานทรงสูงซ้อนกันอยู่บนตะลุ่ม อีกชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะจำหลักลายกะไหล่ทอง ใบบนเป็นพานเล็กซ้อนอยู่บนพานใหญ่.

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาน     ๑ น. ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด บางชนิดมีรูปทรงคล้ายจาน บางชนิดมีรูปทรงคล้ายขัน เชิงมีรูปร่างต่าง ๆ กัน
• แว่น     ๑ น. สิ่งที่เป็นแผ่นเป็นวงหรือเป็นดวง เช่น หั่นมะเขือเทศให้เป็นแว่น, ใช้แก่สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น อาจจะมีคำอื่นมาขยาย
• แว่นฟ้า     น. กระจก, เรียกพระแท่นที่ประดับกระจกว่า พระแท่นแว่นฟ้า; เรียกพานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น
• ฟ้า     น. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า, อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; ( กลอน ) เจ้าฟ้า.
• น่านฟ้า    น. พื้นที่ทางอากาศ, เขตทางอากาศ.
• ผ่านฟ้า    ราชา กษัตริย์ ผ่านพิภพ ผ่านเกล้า
• ขวานฟ้า    น. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน เชื่อกันว่าตกลงมาจากฟ้าเมื่อเวลาฟ้าผ่า.
• เขตน่านฟ้า    น่านฟ้า
• เส้นแวง    น. ลองจิจูด.
• แว่นแก้ว    น. แผ่นแก้วกระจกใช้ส่องขยายให้เห็นชัด.
• ชั้นฟ้า    ทิพ สวรรค์ เทวโลก
• ตื่นฟ้า    (กลอน) ก. แจ่มฟ้า.
• บนฟ้า    กลางหาว กลางเวหา
• ฝนฟ้า    ฝน