พาลีโกสไคท์ คือ

• อัลโลเฟน
  อัลไลท์
  อิมโมโกไลท์
  ฮาลลอยไซด์
  แร่ธาตุดินเหนียว

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาล     ๑ น. ขน. ( ป. , ส. ). ๒ ( กลอน ) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. ( ส. , ป. ); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย,
• พาลี     น. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.
• ลี     ก. ไป.
• โก     พี่
• โกส     โกด ( โบ ) น. ผอบ เช่น ในโกสทอง. ( จารึกสยาม ).
• ไค     ( โบ ) น. เหงื่อไคล.
• โกฐจุฬาลัมพา    น. ชื่อเรียกเรือนยอด (แห้ง) ที่กำลังมีดอกของพืช ๓ ชนิด ในสกุล Artemisia วงศ์ Compositae เช่น ชนิด A. vulgaris L.
• โกฐจุฬาลำพา    น. ชื่อเรียกเรือนยอด (แห้ง) ที่กำลังมีดอกของพืช ๓ ชนิด ในสกุล Artemisia วงศ์ Compositae เช่น ชนิด A. vulgaris L.
• เนื้อเยื่อพาเรนไคมาของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง    เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน
• โกสน    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Codiaeum variegatum (L.) Blume ในวงศ์ Euphorbiaceae ถิ่นกำเนิดในแหลมมลายูและแปซิฟิก มีหลายพันธุ์ ใบมีรูปร่างและสีต่าง ๆ กัน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ, โกรต๋น ก็เรียก.
• โกสัช    -สัด (แบบ) น. ความเกียจคร้าน. (ป. โกสชฺช).
• โกสินทร์    -สิน น. พระอินทร์. (ตัดมาจาก ป. โกสิย + ส. อินฺทฺร).
• โกสีย์    น. พระอินทร์ เช่น ล้ำเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า. (ทวาทศมาส). (ป. โกสิย).
• โกสุม    น. ดอกไม้. (ป. กุสุม; ส. เกาสุม).