พิถีพิถันเกินไป คือ
"พิถีพิถันเกินไป" การใช้"พิถีพิถันเกินไป" อังกฤษ"พิถีพิถันเกินไป" จีน
- จุ๋มจิ๋มเกินไป
จู้จี้เกินไป
ละเอียดลออเกินไป
คลื่นไส้
รู้สึกสะอิดสะเอียนได้ง่าย
- พิถี น. ถนน, หนทาง. ( ป. วีถิ).
- พิถีพิถัน ว. ละเอียดลออมาก เช่น เขาเป็นคนพิถีพิถันในการเลือกเสื้อผ้า.
- ถี ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
- ถัน น. เต้านม; น้ำนม. ( ป. ถน ว่า เต้านม; ถญฺ ว่า น้ำนม).
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกิน ว. พ้น, เลย, คำนี้ใช้แก่ลักษณะที่มีมากกว่าหรือยิ่งกว่ากำหนด เช่น เกินขนาด เกินฐานะ เกินเวลา เกินสมควร.
- เกินไป ว. คำประกอบท้ายคำวิเศษณ์ เพื่อเน้นความหมาย แสดงว่าเกินกำหนด เกินพอดี เช่น กินมากเกินไป ดีเกินไป สุกเกินไป.
- กิน ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
- ไป ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ความพิถีพิถันเกินไป การกระทำหรือถ้อยคำที่พิถีพิถันเกินไป ความเจ้าระเบียบ
- การกระทำหรือถ้อยคำที่พิถีพิถันเกินไป ความพิถีพิถันเกินไป ความเจ้าระเบียบ
- ความพิถีพิถันมากเกินไป การมีลักษณะเฉพาะเจาะจง ความมีลักษณะเฉพาะเจาะจง
- ถ.พ. n. อัตราส่วนของน้ำหนักของเทหวัตถุกับน้ำหนักของสารมาตรฐานที่มีปริมาตรเท่ากับเทหวัตถุนั้น โดยทั่วไปใช้น้ำบริสุทธิ์ที่อุณหภูมิ 4° ซ. เป็นสารมาตรฐาน ชื่อพ้อง: ความถ่วงจำเพาะ
- ที่พิถีพิถัน ที่ประณีต
- พิถีพิถันมาก จู้จี้จุกจิก ละเอียดลออ เอาใจใส่กวดขัน ซึ่งเข้มงวดมาก ซึ่งเรียกร้องความต้องการมาก เกรี้ยวกราด