พิทยาธร คือ

• น. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะต่ำกว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. (ส. วิทฺยาธร).

• พิทย     พิดทะยะ-, พิด, พิดทะยา น. ความรู้. ( ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).
• พิทยา     พิดทะยะ-, พิด, พิดทะยา น. ความรู้. ( ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).
• ทยา     ๑ ทะ- ( แบบ ) น. ความเอ็นดู, ความกรุณา, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น ทยาทิคุณ. ( ป. , ส. ). ๒ ทะ- ว. ดี, สำคัญ, ต้องการ, เช่น
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• วิทยาธร    น. พิทยาธร. (ส.).
• ธรณีวิทยา    น. วิชาว่าด้วยความรู้เกี่ยวกับประวัติ โครงสร้าง และสภาพของโลก.
• พิษวิทยา    การศึกษาเกี่ยวกับผลของยาพิษที่มีต่อร่างกาย
• พยาธิวิทยา    n. วิชาอันว่าด้วยเชื้อโรค ตัวอย่างการใช้: การวินิจฉัยโรคที่แน่นอนคือการตัดเนื้อในกล่องเสียงไปตรวจมะเร็งทางพยาธิวิทยา
• พิทยาคม    น. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. (ส. วิทฺยา + อาคม).
• พิทยาพล    น. กำลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
• พิทยาลัย    น. โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษา.
• นักธรณีวิทยา    ผู้เชี่ยวชาญการกําเนิดหิน ผู้เชี่ยวชาญต้นกําเนิดดิน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องแร่
• เกี่ยวกับพยาธิวิทยา    เกี่ยวกับโรควิทยา เป็นโรค ไม่สบาย
• พูดสาธยาย    พูดยืดยาว