พิบาก คือ
- น. ผล (ผลแห่งกรรม).
ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).
- บา น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
- บาก ก. ใช้สิ่งมีคมเช่นมีดหรือขวานเป็นต้นฟันสิ่งใดสิ่งหนึ่งเช่นต้นไม้ให้เป็นแผลเป็นรอยหรือเป็นทางเข้าไป, โดยปริยายหมายความว่า มุ่งหน้าไป เช่น
- พูดลําบาก พูดไม่ออก
- พ้นบาป ทำให้ศักดิ์สิทธิ์ ล้างบาปแล้ว แสร้งทำเป็นศักดิ์สิทธิ์
- กันให้พ้นจากบางสิ่ง โดนขัดขวาง
- พัดลมระบายอากาศ พัดลมดูดอากาศ
- พูดเบาๆ กระซิบ พูดค่อยๆ พูดกระซิบ พูดเสียงเบา กระซิบกระซาบ พูดเสียงค่อย ส่งเสียงเบาๆ
- พ่นเบาๆ เป่าเบาๆ
- บากท่า ก. ให้ท่า, เปิดช่อง.
- บากบั่น ก. พากเพียร, ตั้งหน้าฝ่าความยากลำบาก.
- ลำบาก ว. เดือดร้อนเพราะถูกทรมานกายหรือใจ เช่น ตกอยู่ในฐานะลำบาก ตกที่นั่งลำบาก, ยาก เช่น ทำลำบาก ตัดสินใจลำบาก, ไม่สะดวก เช่น ทางลำบาก.
- ลําบาก ขัดสน ตกทุกข์ได้ยาก ตกยาก ยากจน ยาก ทุกข์ยาก ยุ่งยาก ลําเค็ญ ตกระกําลําบาก ขลุกขลัก ซึ่งไม่สะดวก ลําบากลําบน ประสบปัญหา ที่ต้องใช้ความพยายามสูง ลําบากยากเย็น ยากลําบาก ยากลําเค็ญ เหนื่อยยาก ยากแค้น
- วิบาก น. ผล, ผลแห่งกรรมดีกรรมชั่วอันทำไว้แต่อดีต, เช่น กุศลวิบาก กรรมวิบาก. ว. ลำบาก เช่น ทางวิบาก วิ่งวิบาก. (ป., ส. วิปาก).
- วิ่งวิบาก น. การแข่งขันชนิดหนึ่ง มี ๒ ประเภท ประเภทหนึ่งระยะทาง ๓,๐๐๐ เมตร ผู้แข่งขันต้องวิ่งกระโดดข้ามรั้ว ๒๘ รั้ว กระโดดข้ามบ่อน้ำหรือลุยน้ำในบ่อ ๗ บ่อ ใครถึงเส้นชัยก่อนเป็นผู้ชนะ อีกประเภทหนึ่งระยะทาง ๒,๐๐
- พันผ้าก็อต ผูก พัน มัด พันแผล พันผ้าพันแผล
มือถือ