พิภัช คือ

• ก. แจก, แบ่ง. (ป., ส. วิภช).

• ภูภุช    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
• ภูมิภุช    พูมิ- น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
• ภ.พ.    n. ภาษีทางอ้อมประเภทหนึ่งที่เรียกเก็บจากบุคคลที่ซื้อสินค้าหรือรับบริการ โดยจัดเก็บเฉพาะจากมูลค่าส่วนที่เพิ่มขึ้นในแต่ละขั้นตอนของการผลิต การจำหน่ายหรือการให้บริการ ชื่อพ้อง: ภาษีมูลค่าเพิ่ม
• ภัพ    ว. ดี, งาม, เหมาะ, ควร. (ป. ภพฺพ; ส. ภวฺย, ภาวฺย).
• ภูมิศาสตร์พืช    ชีวภูมิศาสตร์ พฤกษภูมิศาสตร์ ภูมิศาสตร์สัตว์ สัตวภูมิศาสตร์
• ภุช    ๑ พุด, พุชะ- น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.). ๒ พุด, พุชะ ก. กิน. (ป., ส.).
• ภุช-    พุด, พุชะ- น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.).
• พัสดุภัณฑ์    น. สิ่งของที่บรรจุหีบห่อสำหรับส่งจากแห่งหนึ่งไปยังอีกแห่งหนึ่ง.
• พิภูษณะ    -พูสะนะ น. วิภูษณะ, เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสน).
• พิภูษณ์    พิภูษณะ วิภูษณะ
• ภิษัช    น. หมอ, แพทย์. (ส. ภิษชฺ).
• วิภัช    -พัด, -พัดชะ- ก. แบ่ง, แยก, จำแนก. (ป., ส.).
• วิภัช-    -พัด, -พัดชะ- ก. แบ่ง, แยก, จำแนก. (ป., ส.).
• พื้นที่ภูเขา    ภูเขา ที่สูง เนินเขา พื้นที่สูง ภูเขาลูกเล็ก หุบเขาที่สูง เนินเตี้ยต้นเขา
• มีพิษมีภัย    เป็นอันตราย