พิมโพหนะ คือ

• -หะนะ
  (แบบ) น. หมอน. (ป.).

• โพ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Ficus religiosa L. ในวงศ์ Moraceae เป็นต้น ไม้ซึ่งเป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ใบรูปหัวใจ ปลายยาวคล้ายหาง ผลกินได้
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ทัพหน้า    1) n. ชื่อพ้อง: ผู้นำ, ผู้สั่งการ คำตรงข้าม: ทัพหลัง ตัวอย่างการใช้: รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังเป็นทัพหน้า ในการสู้รบกับปัญหาเศรษฐกิจ 2) n. กองทหารจำนวนมาก เดินทางล่วงหน้าไปก่อน
• ภพหน้า    n. โลกหรือชาติใหม่ในวัฏสงสารหลังจากที่ตายไปแล้วในชาตินี้ , ชื่อพ้อง: ชาติหน้า, โลกหน้า ตัวอย่างการใช้: เจ้าต้องสั่งสมบุญบารมีไว้เสียตอนนี้เพื่อภพหน้าจะได้อยู่สุขสบาย clf.: ภพ
• อัพโพหาริก    ว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.
• พี้โพ้    น. โพล้เพล้; ที่เปล่าเปลี่ยวทุรกันดาร; เพล้โพล้ ก็ว่า.
• กัมโพช    กำโพด น. แคว้นเขมร, (โบ) ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมพุช ก็ใช้.
• จุมโพล่    -โพฺล่ น. ฝาปิดช่องบันไดหรือช่องทางขึ้นลงเรือดำน้ำหรือที่ดาดฟ้าเรือ.
• สมโพธิ    -โพด น. การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• สัมโพธิ    -โพทิ น. สมโพธิ. (ป., ส.).
• สมโพธน์    น. คำร้องเรียก, คำอาลปนะในไวยากรณ์. (ส. ว่า การร้องเรียก, การปราศรัย).
• อภิสมโพธิ    อะพิสมโพด, -สำโพทิ น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• อภิสัมโพธิ    อะพิสมโพด, -สำโพทิ น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• พหุ    ว. มาก, เขียนเป็น พหู ก็มี. (ป., ส.).