พืชอบแห้ง คือ

• พืชปรุงแต่งกลิ่นรส
  พืชเครื่องเทศ

• พืช     น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้. ( ป. พีช; ส. วีช); พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้.
• ชอบ     ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก,
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แห้     ว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.
• แห้ง     ว. ไม่มีน้ำ, หมดน้ำ, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง;
• คนชอบแกล้ง    ตัวตลก คนหลอกลวง คนที่ชอบเล่นตลก คนชอบเย้าแหย่
• คนที่ชอบแกล้ง    คนที่ช่างหยอกเย้าผู้อื่น
• เครื่องอบแห้ง    เตาเผา ตู้อบ เครื่องลดความชื้น เครื่องอบแห้งแบบถาด เครื่องเป่าแห้ง
• ชอบแล้ว    ดีแล้ว ถูกต้องแล้ว สาธุ
• แหบแห้ง    1) adj. ที่แห้งไม่แจ่มใส, ที่ไม่โปร่ง ชื่อพ้อง: แหบ ตัวอย่างการใช้: เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งตลอดเวลา 2) v. แห้งไม่แจ่มใส, ไม่โปร่ง ชื่อพ้อง: แหบ ตัวอย่างการใช้: เสียงของ
• ชายที่ชอบแต่งตัวเป็นหญิง    ชายผู้รักร่วมเพศ ต้น violet
• ชอบแดกดัน    ซึ่งชอบถากถาง
• ชอบแสดง    หยิ่งยะโส
• ชอบยุ่ง    ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ชอบเสือก ซึ่งเอาอกเอาใจเกินไป