พืชองุ่น คือ

• ไม้เถาวัลย์
  ต้นองุ่น

• พืช     น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้. ( ป. พีช; ส. วีช); พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้.
• ชอง     น. ชื่อชนกลุ่มน้อยเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร มีมากทางตอนเหนือของจังหวัดจันทบุรี, เรียกตัวเองว่า สำเร หรือ ตำเหรด, เขมรเรียกว่า พวกปอร.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• องุ่น     อะหฺงุ่น น. ชื่อไม้เถาชนิด Vitis vinifera L. ในวงศ์ Vitaceae ผลเป็นพวง กินได้หรือใช้หมักทำเหล้า เรียก เหล้าองุ่น.
• สุนัขพันธุ์พินเชอร์    พินเชอร์
• พี่น้อง    น. ผู้เกิดร่วมบิดามารดาเดียวกัน หรือร่วมบิดาเดียวกัน หรือร่วมมารดาเดียวกัน; คนในเชื้อสายวงศ์วาน.
• พ้องกัน    1) adj. ที่ตรงกันหรือประจวบเหมือนกัน, ที่ไม่ขัดกัน ชื่อพ้อง: คล้องจองกัน ตัวอย่างการใช้: ความหมายที่พ้องกันของเจดีย์กับสถูปทำให้คนไทยเกิดใช้ปะปนกัน 2) v. ตรงกันหรือประจวบเหมือนกัน
• ชองยุ่งเรื่องคนอื่น    เสือก
• พันธุ์พืชท้องถิ่น    พันธุ์ดั้งเดิม พันธุ์พืชพื้นเมือง พันธุ์พืชเฉพาะถิ่น พืชพันธุ์พื้นเมือง
• ญาติพี่น้อง    เครือญาติ วงศาคณาญาติ วงศ์ญาติ วงศ์วาน ญาติ ลูกพี่ลูกน้อง พี่น้อง ญาติโกโหติกา ตระกูล ครอบครัว สกุล วงศ์ตระกูล วงศ์วานว่านเครือ หมู่ญาติ กลุ่มคน ญาติเกี่ยวดอง พ้อง วงศ์ วงศ์ตะกูล เผ่า เผ่าพันธุ์
• พืชท้องถิ่น    ชนิดดั้งเดิม ชนิดท้องถิ่น ชนิดพื้นเมือง ชนิดสัตว์หรือพืชในท้องถิ่น ประชากรท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตท้องถิ่น สิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่น
• พ้องต้องกัน    ตรงกัน ต้องกัน พ้องกัน
• พิทเชอร์    คนขว้างบอล
• พินเชอร์    สุนัขพันธุ์พินเชอร์
• พืชอาศัย    n. พืชที่อาศัยเกาะดูดน้ำและแร่ธาตุ หรือสารอาหารที่สังเคราะห์แล้วจากพรรณไม้อื่น ซึ่งอาจทำให้พืชนั้นเสียหายหรือตายได้ ชื่อพ้อง: กาฝาก clf.: ต้น, ชนิด